Ragıp Aktaş – Kış

Çocukken anlamazdım hiç
annemin çiçekleri bir o kadar sevip de
neden evimizde bakmak istemediğini
Bir gün bunu sevdiğime anlattım
o da güldü ve bundan bir zaman sonra bir şey demeden gitti
Zaman geçse de ben hala onu seviyor
ve elde etmekten bir o kadar korkuyordum
Ben belki de beni biliyordum o bilmezdi bilemezdi
Anneme gelince o da kıştan korkarmış galiba
benim öyle bir kışım var ki hiç bitmeyecek bitmek bilmeyecek
Bilmişti ve gitti
Bazı çiçekler baharı sevecek ve sadece baharda yeşerecek
Ben kışımla yalnız yaşamayı öğrendim
O ise baharı beklemeyi